[Lao-Tse, Chinees filosoof]
Het leven kan soms heel anders lopen dan je op voorhand dacht. Juist de duistere, mistige en koude momenten doen je inzien hoeveel warmte en liefde voor je kunnen betekenen. En op het moment dat ik dacht deze niet te zullen vinden ontdekte ik het licht en het geluk dat al die tijd gewoon in mijzelf lag.
Na een aantal jaren van doorgaan, geen grenzen stellen en veel lichamelijke klachten wist ik niet meer wat ik wilde en wie ik was, maar dit in ieder geval niet. In een helder moment besloot ik naar mijn gevoel te luisteren en voor mezelf te kiezen. Het was doodeng, maar voelde toch goed. Ik kreeg de kans op een loopbaantraject en pakte deze aan. Mijn altijd overheersende ratio-aanpak had me immers niet dichter bij mezelf en mijn geluk gebracht. Tijd voor verandering!
Alsof het universum tegen me zei: “Ah, je wilt jezelf opnieuw leren kennen? Oke, dan zullen we dat een grondig aanpakken.” Een paar weken later werd ik met een liesbreuk met beknelde zenuw opgenomen in het ziekenhuis. Wat een dagbehandeling en twee weken herstel zouden zijn, werd een lange en pijnlijke weg…
Na maandenlang bij ieder ziekenhuisbezoek mijn hoop vertrapt te zien, was ik mentaal behoorlijk gesloopt. Fysiek was ik aan bed gekluisterd en mijn gedachten hadden moeite om er nog enige positieve wending aan te geven. Mijn hoop vestigend op de uitslag van het laatste onderzoek van de neuroloog zag ik mijzelf hangen boven een immens ravijn, mij vastklampend aan een hand. Op het moment dat de neuroloog mij vertelde dat ze niets konden doen en ik er maar mee moest leren leven voelde ik hoe de hand mij losliet en ik de diepe duisternis in viel. Ik was net dertig geworden en dit was het?
Vechten, doorzetten, overleven, ik mocht niet opgeven! Het keerpunt kwam op het moment dat iemand tegen mij zei: “Barbara, gun jezelf wat rust, stop met vechten, laat los. Loslaten is geen opgeven.” Het voelde alsof ik weer mocht ademen. Vlak daarna was ik voor een second opinion bij een andere neuroloog. Mijn hoop was niet groot en ik verwachtte dan ook geen aangereikte oplossing meer. Maar juist hij hielp mij vooruit, door uren vragen te stellen en te luisteren. Hij gaf mij aandacht en hoop. Waar ik voor de rest de zoveelste patient was geweest, voelde ik me hier Barbara.
De ene na de andere hand verscheen. Zo bracht de osteopaat mijn lichaam terug in balans en nam veel pijn weg. En mijn haptonoom leerde mij terug te keren naar mijn kern. De eerste keren snapte ik er niets van. Het voelde zo bekend en vertrouwd, maar mijn ratio kon het niet plaatsen of verklaren. Nu weet ik dat ik de oplossingen, waar ik zo hard naar op zoek was, niet buiten mezelf moest zoeken, maar in mijzelf. Daarom voelde het zo goed, ik ervaarde weer hoe het is om mijn eigen authentieke zelf te zijn. Te luisteren naar mijzelf en mijn lichaam. Niet bedenken wat anderen van mij verwachten of willen, maar doen wat ik wil, wat goed voelt, wat bij mij past. Ondanks de situatie voelde ik me nog nooit zo goed.
Inmiddels ben ik bijna twee jaar bezig met mijn herstel. Het
blijft moeilijk, maar de dips zijn steeds minder lang en minder diep. Deze
periode bracht me tot nu toe al zoveel persoonlijke, spirituele groei en
inzichten met dank aan de vele mensen die op mijn pad kwamen, toen ik ze
eindelijk toeliet. Van de inspirerende en herkenbare woorden van Tara Stiles en
Susan Smit op het Happinez Festival tot de spiegel die mijn loopbaancoach mij
voorhield. En van mijn yogalerares, die mij met haar enthousiasme, liefde en
positiviteit helpt en inspireert tot mijn lieve vriend, die geen moment aan mij
en mijn herstel heeft getwijfeld.
De rups ziet opeens
licht in de duisternis verschijnen en wringt zich een weg naar buiten. Daar
ontdekt zij haar sterke vleugels en droogt ze aan de zon. En dan… een sprong in
het diepe, haar vleugels spreidend en haar prachtige kleuren tonend. Fladderend
door de wereld, opgetild door de wind, er op vertrouwend dat deze haar brengt
waar zij moet zijn.
Wie weet wat de toekomst nog meer brengt. Geef nooit op! Er
brandt altijd ergens licht, hoe donker het ook lijkt. Laat het los, ontdek jouw
eigen kleuren en vertrouw op het universum.
