Nu ik weer terug in de verplichtingen modus 'moet' merk ik toch wel dat ik behoefte heb aan simpel, oppervlakkig en even gewoon saaiheid. Dat klinkt misschien een beetje raar, of hebben jullie dat ook weleens? Dat je gewoon even klaar bent met je zorgen maken over vanalles en de gedachte dat er vanalles van je verwacht wordt die maar door je hoofd maalt, waarvan je weet dat het eigenlijk onnodig is, maar waar je je dan om één of andere reden toch druk over kan maken. Tja, daar zullen we wel vrouw voor zijn.
Simpel, saai en oppervlakkig dus. Heerlijk om gewoon een 'slechte' serie op tv te kijken (en wie bepaalt eigenlijk dat het slecht is, als ik ervan geniet en erbij kan ontspannen dan is het gewoon een hele goede serie toch?! (voor mij althans)) in plaats van het nieuws of een 'zware' documentaire. Of lekker een modeblad lezen in plaats van een dik boek. En gewoon lekker met je vriendinnen kletsen over kleding en schoenen in plaats van over jullie perikelen op het werk of thuis. Heerlijk! Op dit moment heb ik daar gewoon behoefte aan, ik heb 2,5 jaar (en eigenlijk nog wel langer als ik er over nadenk) alleen maar zorgen gehad en obstakels... tijd voor ongecompliceerdheid! Het ouderwetse, maar nog altijd van toepassing zijnde: rust, reinheid en regelmaat.
Om dan maar meteen met de deur in huis te vallen: schoenen. Jullie zullen me vast voor gek verklaren, maar ik droom over schoenen. Om precies te zijn: hoge hakken. Hoe hoger, hoe beter! Ik heb altijd een schoenentic gehad en kocht er altijd veel te veel (de mening van mijn vriend, want ik vond natuurlijk dat ik er nooit genoeg had). Ik vond het altijd heerlijk om op hoge hakken te lopen; laarzen, pumps, enkellaarsjes, noem maar op... maar ja, 2,5 jaar geleden werd ik veroordeeld tot platte schoenen. Wat nog best lastig was, want ik had maar 1 paar: sneakers. Nog twee paar platte laarzen en een extra paar sneakers en ik kon weer vooruit. Dat is prima voor even, maar het voelt gewoon raar als je niet gewoon je schoenen uit je kast meer aan kan en ik had ook nog krampen ook, omdat ik niet gewend was om op platte schoenen te lopen. Op één of andere manier voelt het ook gewoon vrouwelijker met hakken. Dus daar kwamen de dromen...
En dan nu het heuglijke nieuws: ik kan weer hakken aan!!!!! Misschien verklaar je me voor gek (dat ben ik ook wel een beetje), maar het is echt een mijlpaal voor mij. Weer een overwinning en ook nog eentje waarbij ik er modieus uit kan zien, wat wil je nog meer?! Tja, hogere hakken kunnen dragen... Ik heb niet zoveel lagere hakken en het verschil tussen de lagere (5-8cm) en hogere (11-12cm) is nog best een overbrugging. En ik moet eerlijk bekennen dat ik ze ook maar even aankan, niet hele dagen zoals ik vroeger met gemak deed. Dusss... het wordt nu wel heel oppervlakkig he, maar daar was ik ook op uit. Dus geniet ervan als je wilt en pak anders gewoon een goed boek!
Fingers crossed! Ik kan ze bijna weer aan...
