Decemberdagen

Even wennen aan de kou en de duisternis, maar dan is de winter ook best prima door te brengen. Met de kou valt het hier gelukkig nog mee en alle kerstversiering, kaarsjes, lekker eten en gezelligheid brengen licht en warmte in deze donkere dagen. We missen alleen nog de sneeuw, die het landschap betovert tot een wit sprookje! Heerlijk dat gekraak onder je voeten wanneer je de eerste stappen in de verse sneeuw zet. Wie weet mogen we weer genieten van een witte kerst, wie zal het zeggen. Misschien de kerstman? Ja, die bestaat echt, zie het bewijs op de foto hieronder!

 

Wit haar, grote baard, rode jas... kan toch niet missen?

Ikzelf kan erg genieten van het versieren van de kerstboom, het lekker hard meezingen en dansen op de kerstliedjes op de radio, het maken van een eigen 'kerststuk', het bedenken van hetgeen ik ga maken voor het kerstdiner, het in huis halen van lekkere dingen voor het ontbijt op de frisse ochtenden en de gezellige, donkere avonden, het aansteken van alle kaarsjes en lichtjes en het samenzijn met de mensen van wie ik houd.

Heerlijk die geur van echt groen: mijn zelfgemaakte guirlande

Hoe ervaar jij deze laatste dagen van het jaar? Genieten van de kerstliedjes, de lichtjes, versiering en het samenzijn? Of kijk je alweer uit naar januari als deze voor sommige stressvolle, verplichte dagen weer voorbij zijn?

 Oh denneboom...

 

Kleur in de vensterbank 

 

Het gevallen kwartje

Het leven zit vol paradoxen. Zo ook het 'concept' van geven en ontvangen. Enerzijds zegt men dat het belangrijk is om te geven, anderzijds kun je pas geven als je ook ontvangt. Ik ben van nature een 'gever', een mensenmens. Dat ging in het verleden regelmatig ten koste van mezelf. Als je teveel geeft, ben je op een gegeven moment leeg. En hoe kun je verwachten dat anderen jou liefde en aandacht geven als je niet eens liefde en aandacht aan jezelf geeft. Het gaat dus niet alleen om het kunnen ontvangen, maar ook om het aan jezelf geven. Dat begin ik steeds beter te leren. Hoe beter je zelf in je vel zit, hoe beter je ook aan je naasten kunt geven. Het klinkt cliché, maar dat is het niet voor niets, het is gewoon zo. Althans, uit ervaring merk ik dat dat zo werkt. Hoe aardiger ik voor mezelf ben, hoe meer er ook naar me toe komt. Dus al die jaren dat 'gemene-Barbara', zoals ik mijn megakritische ik ook weleens noem, bepaalde hoe en wat er gebeurde zijn voorbij. Het werkte ook voor geen meter en ik voelde me er ook nog altijd rot en waardeloos bij. Soms is het echt een raadsel waarom je jezelf bepaalde dingen kunt opleggen of aandoen. Bizar toch? Een mens zit gek in elkaar. Nu ik meer in contact sta met mijzelf, mijn lichaam, mijn gevoel, mijn ziel en minder in mijn hoofd zit te analyseren en vooral mezelf te becommentariseren gaat alles veel beter. Ik voel me beter, ik kan beter ontvangen, ik zorg beter voor mezelf en vraag me weleens af waarom ik dat niet eerder heb gedaan. Een kwestie van ervaren denk ik. Je kunt vanalles begrijpen of willen, maar als je daadwerkelijk iets ervaart is het opeens iets heel anders. Dan valt (uit)eindelijk het spreekwoordelijke kwartje (ook al bestaat deze sinds het eurotijdperk niet meer). Er zullen er vast nog vele gaan vallen, maar met deze ben ik in ieder geval errug blij!

Rust en reflectie

Het is echt koud buiten, waterkou zoals ze het noemen. Dat voel ik goed. Veel pijn in mijn lichaam en moe. Ik ben echt iemand van licht en warmte. Ieder seizoen heeft echter wel zijn charme en het is ook bijzonder dat wij dat in Nederland ieder jaar weer mee mogen maken. De ontluikende natuur in de lente, de warmte en geuren van de zomer, de onstuimigheid en kleuren van de herfst en de sneeuw in de winter. Zo zijn er nog veel meer mooie dingen aan elk seizoen. Wat vinden jullie het mooiste/leukste van ieder seizoen?

Net als planten, bomen en dieren is de mens eigenlijk ook gewoon onderdeel van de natuur. Dus misschien moeten we ons net als de rest van de natuur ook aanpassen aan het seizoen, in plaats van altijd maar in dezelfde gejaagde modus doorgaan. De winter is de tijd voor rust en reflectie. Dus als je even geen zin hebt, geef daar dan gewoon aan toe en kruip lekker op de bank met je fleecedekentje, je theetje, de kaarsjes aan en laat het los dat je nog vanalles wilde doen. Geef er aan toe en rust en reflecteer. Kijk ondertussen even naar buiten en geniet van wat de natuur je allemaal laat zien. Als je goed kijkt zie je zoveel moois!

Onze Japanse boom met haar kleurenpracht

De winterjasmijn is er al vroeg bij

Warmte en gezelligheid in een lijstje

Het wordt steeds kouder, natter en donkerder buiten. Tijd voor wat kleur en gezelligheid in mijn lijstjes. De tekst in de middelste twee lijstjes wil ik natuurlijk graag met jullie delen (zie hieronder). Zo... we kunnen er weer tegenaan!



Wat warmte en gezelligheid in donkere dagen

"You can't use up creativity. The more you use, the more you have."

Maya Angelou (Amerikaanse schrijver en dichteres).

"Have I gone mad?" asked the Mad Hatter, sadly. "I'm afraid so", said Alice, "You're entirely bonkers. But shall I tell you a secret? All the best people usually are."

Alice in Wonderland

 

Loslaten is niet hetzelfde als opgeven!

Eén van de moeilijkste dingen is om iets  los te laten (vind ik). Zeker als het om heftige dingen gaat. Ik schiet nou nog weleens in de vechtmodus als er zich iets onverwachts voordoet of als de angst dat het allemaal niet gaat lukken of niets gaat worden me omklemt. Dan denk ik weer terug aan hetgeen ik vorig jaar geleerd heb:  "Laat het los, dan valt alles vanzelf op zijn plek" en herhaal ik voor mezelf (essentieel, want dat wist ik eerst niet): "Loslaten is niet hetzelfde als opgeven!". Je laat simpelweg alles op zijn plek vallen. Dat gebeurt uiteindelijk toch wel. Je kunt toch ook niet een sneeuwvlok opvangen en ergens anders neer laten komen? Nee, dan is deze allang gesmolten. Laat het gewoon gebeuren, dat is niet altijd makkelijk en niet altijd leuk, maar ook die dingen gebeuren in het leven. Door het los te laten, gaan die vervelende momenten en gedachten veel sneller weg dan wanneer je gaat vechten en je ze dus onbewust laat groeien door ze aandacht te geven.

'Toevallig' las ik vorige week onderstaand stukje van Annemarie Postma (essentiecoach) in Libelle Balance (januari 2013):

"Veel mensen verwarren onderdrukken of wegstoppen met loslaten. Maar als je negatieve gevoelens wegduwt, betekent dat niet dat ze uit je systeem zijn. Daarom is het zo belangrijk om die emoties écht los te laten. Niet door ze te vergoelijken of te ontkennen, maar door ze er zonder oordeel te laten zijn. Je zegt feitelijk tegen jezelf: niets aan mij hoeft ontkend te worden. ook dit is op dit moment deel van mij. 'Ik laat het los' betekent niet 'ik wil van dit gevoel af'. Het betekent dat je je waardeoordeel over dat gevoel loslaat. Sta jezelf toe een heel mens te zijn, met alle positieve én negatieve kanten die daarbij horen. Licht en schaduw vormen een geheel. Mag de ene helft van jezelf er wel zijn en de andere helft niet, dan kost je dat veel energie. [...] Door een negatief gevoel toestemming te geven er te zijn, verliest het zijn destructieve kracht. Loslaten doe je niet door te wensen dat je ergens vanaf komt, maar door een bepaald gevoel juist toe te laten. Alleen zo verliest je schaduwkant aan kracht."

Nou, dat dus!

Homemade

Wanneer ik zelf iets maak, helemaal 'from scratch', geeft dat een heel goed gevoel. Net een klein kind dat naar De Efteling mag (alhoewel ik nu nog steeds superblij reageer als ik daar ben). Iets bakken, knutselen, handwerken, noem maar op. Ik word er blij van! Ik was dan ook supertrots op mijn zelfgebreide knitten. Hek van de dam, ik had het breivirus te pakken. Mijn zus was ook enthousiast en kwam aan met een patroon voor een poef. Aangezien op korte termijn mijn schoonzusje jarig was en ik graag een origineel en persoonlijk cadeau wilde geven, besloot ik een poef voor haar te breien. Bloed, zweet en tranen... nou ja, dat nou ook alweer niet, maar wel een RSI-arm van al dat gebrei... en TADAAA!

Homemade poef in pasteltinten: cadeautje voor mijn schoonzusje

Ik ben er trots op en gelukkig was mijn schoonzusje er ook heel blij mee. Superleuk als er zomaar iets ontstaat uit je eigen handen, wat je normaal nooit maakt. En het weer (herfst in het kwadraat!) is perfect om lekker op de bank of aan je eettafel aan het knutselen of handwerken te slaan. Ook een goede bezigheid met dit weer is iets lekkers bakken of koken. Stoofpot, erwtensoep en stamppot komen allemaal bij ons weer op tafel nu. Grappig he, dat je daar nu zo'n ontzettende zin in krijgt. Net als in die verschrikkelijke pepernoten. Begrijp me niet verkeerd, ik vind ze heerlijk, zeker die met chocolade. Maar ik word er zo ontzettend misselijk van... wanneer ik de hele zak weer eens leeg eet in plaats van een paar te pakken (zeg nou zelf, dat is toch onmogelijk?). Wat dat betreft wel goed dat ik nu geen werk heb, want op het werk nam iedereen altijd zoveel lekkers mee, zeker met de feestmaand in het vooruitzicht. Waar ik nu ook iedere ochtend ontzettende zin in heb is mijn homemade muesli/cruesli. Superlekker en ook nog gezond (ja echt, ik weet wat ik erin heb gedaan)! Beetje yoghurt, bosbessen en stukjes pure chocolade erbij en het is het perfecte begin van mijn ochtend.

Homemade muesli: genieten!

Waar krijg jij zin in nu het weer omslaat en het najaar definitief zijn intrede heeft gedaan?

Op zoek in de natuur... (3)

Afgelopen week heerlijk genoten op de Veluwe van het superherfstweer (lees: heerlijk veel zon en de mooiste herfstkleuren). Wat is de natuur mooi he?!



De zon schijnt door de bomen

Grillige vormen

Rood met witte stippen

Op de heide

 

 

I love SHOES!

Ik heb het advies opgevolgd dat ik kreeg naar aanleiding van mijn post Ongecompliceerd op hakken. En ja, ik heb ze ook al aangehad! Ik zit nog niet op mijn oude 'niveau', toen ik nog hele dagen rond kon wandelen op de hoogste hakken en hooguit een beetje vermoeide voeten kreeg (hoe was dat überhaupt mogelijk?!). Maarrr... ik kan ze wel weer aan. Jeeeej, weer een 'mijlpaal' bereikt. We komen er wel, geduld is gewoon een schone zaak.

Nieuwe hakken!

En, wat vinden jullie ervan? Ik ben dol op enkellaarsjes. Misschien ligt dit mede aan het feit dat als ik iets hogere laarsjes aanheb, ik meteen zo'n minuscuul beentje heb. Hihi, hoe hard ik mijn kuiten ook train, ze zullen er nooit komen. Dus draag ik graag hoge laarzen die mijn kuit 'verdoezelen' of laarsjes die precies op het 'dikste' gedeelte van mijn enkel vallen, zoals deze. Kleur is ook heerlijk, dat fleurt het najaar lekker op, net als al die mooie herfstkleuren die de bladeren van de bomen nu aannemen. Ik heb dit keer voor paars/aubergine gekozen, zwart is ook zo standaard (overigens wel heel praktisch, maar dat waren deze laarsjes toch al niet door de hoogte). De achterkant is van ponyhaar en de voorkant van suède, dat maakt het net even iets spannender dan één en hetzelfde materiaal over de hele schoen. Ik ben er in ieder geval erg blij mee.

Tip van de week: koop mooie schoenen, dat is goed tegen een najaarsdip (preventief mag ook!).

Vuur van binnen

Heb weer heerlijke inspiratie geput uit een mooi boek: Lichter Leven van Fidessa Docters van Leeuwen en Kirstin Hanssen (zie de cursieve stukken tekst).

"Het gaat uiteindelijk om de betekenis van de boodschap en niet om de vorm waarin deze aan je verkondigd is."

Deze zin sprak mij enorm aan. Nee, de vorm waarin iets aan je verkondigd wordt is zeker niet altijd leuk. Dat kan ik wel beamen na de afgelopen jaren, maar de boodschap die ik eruit heb gehaald is zeker wel belangrijk en waardevol. Het heeft me immers weer in contact gebracht met mijzelf. Heb je ook weleens het gevoel gehad jezelf kwijt te zijn, maar snapte je niet echt wat je daar nou eigenlijk mee bedoelde? Je bent toch gewoon jezelf? Alleen zo voelt dat dan niet. Mijn ervaring is dat je het antwoord niet buiten jezelf moet zoeken. Je kunt jezelf niet vinden in je omgeving. De enige plek waar jij jezelf bevindt is IN jezelf. Het fijne is als je dat ervaart, dat je weet (en jezelf daar aan kan herinneren als je even weer van het pad afraakt) dat je nooit jezelf (volledig) kwijt kan raken. De oplossing ligt in jezelf. Het is zeg maar een soort vuur van binnen en dat is soms een waakvlammetje, daarom voel je het niet en zie je het niet. De manier om dit vlammetje te voeden en het weer een vuur te laten worden is het aandacht geven. Het belangrijkste om dit te begrijpen is om het te ervaren, dan weet je wat ik bedoel en kan je het ook echt daadwerkelijk aandacht geven en kan het vuur zeg maar oplaaien en voel je je weer in element en ‘dichter bij jezelf'. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Ik voelde deze overtuiging heel sterk nadat ik een aantal keren bij de haptonoom ben geweest. Dat is al weer een tijd geleden en soms heb ik het ook wel weer even moeilijk, maar ik weet waar ik moet zijn, bij mezelf. :-)

"Ik gloei van binnen
Sinds ik weet
dat ik altijd bij mij ben
en blijf
dat ik een kaarsje kan aansteken
zelfs als de zon schijnt,
dat ik het hartje van mijn hartje ben."

In het boek stonden ook nog een zevental tips, om jezelf iedere dag of wanneer nodig even aan te herinneren:

1. Zorg ervoor dat je iedere dag geaard bent (ik sta altijd in contact met de aarde)
2. Erken je emoties (mijn emoties mogen er zijn)
3. Herken jezelf in anderen (ik vind het eenvoudig om er voor de ander te zijn)
4. Wees lief voor jezelf (mijn grootste liefde ben ikzelf)
5. Spreek uit je hart (vandaag klinkt mijn eigen stem overtuigend en zuiver)
6. Sus de tijd (vandaag doe ik alles in het tempo dat bij mij past)
7. Schitter, wanneer je maar wilt en vooral in het donker (ik schitter zoals alleen ik dat kan en ik draag het licht stralend)

Mooie woorden die je als affirmaties kunt gebruiken en gedurende de dag of wanneer nodig even herhaald voor jezelf. Of om tijdens je meditatie op te zeggen. Net waar jij ze nodig hebt. En als het dan toch even tegenzit of je jezelf weer aan het veroordelen bent (kunnen jullie dat ook zo goed?) zet dan een glimlach op en zeg:

"Ik ben perfect

Ik ben de perfecte ik

Zo, dat licht op"

 

Niemand die dat kan weerleggen toch? Iedereen is uniek, iedereen heeft zijn of haar eigen talenten en iedereen is zijn of haar perfecte ik. Je hoeft er alleen maar in te geloven. Vindt het vuur in jezelf! Of heb jij het al gevonden?

Yoga rules!

Wat is er fijner dan balans tussen lichaam en geest? Ik ben zelf nogal een denker en kan snel alles overanalyseren in mijn hoofd, verschrikkelijk irritant. Ik trek dan ook snel naar mensen die meer doeners zijn, dat spreekt mij aan. Sinds een tijd sta ik weer meer in connectie met mijn lichaam, mijn gevoel en dat helpt mij ook meer uit mijn hoofd te blijven en meer in de buurt te komen van deze balans tussen lichaam en geest. Één van de dingen die mij daarbij heeft geholpen is yoga. In eerste instantie was ik een aantal jaren geleden begonnen met pilates en hierbij ervaarde ik al dat je zo intensief bezig bent met je lichaam, dat je hoofd lekker leeg en stil wordt. Bij yoga gaat dit nog een stapje verder, door heel bewust adem te halen kun je deze ervaring intensiveren. Heerlijk om in een echte flow te zitten en helemaal op te gaan in het moment en je pure 'ik' te ervaren.

Omdat ik een tijd niet heb kunnen sporten en al helemaal geen yoga meer kon doen door mijn liesblessure ben ik begonnen met rustig één keer per week weer een les te gaan doen. Ik wilde graag wat intensiever hiermee bezig zijn, omdat ik (wederom) merkte dat het echt een manier van bewegen is waar mijn lichaam goed op reageert. Ik volgde al de blog van Tara Stiles, die ik vorig jaar op het Happinez festival heb mogen ontmoeten. Zij is een yogalerares uit New York, Amerika. In april van dit jaar had zij een maandschema op haar blog geplaatst. Met haar dvd's, die gelukkig toen net in Nederland verkrijgbaar waren via de Yogashop heb ik toen een maand lang elke ochtend en avond yoga gedaan. Er zitten ontspannende, maar ook hele zware yogalessen tussen. Het is even doorzetten, maar dan voel je je ook zeker super!

Deze maand ben ik weer begonnen aan een maand Tara. Vorige keer was in het voorjaar en dat merk ik wel. Ik heb er iets meer moeite mee om 's ochtendsvroeg op gang te komen met dit herfstige weer. Gelukkig is het schema een goede houvast! Qua beweging gaat het wel heel goed, want volg al een tijdje weer 2x per week yoga en pilates. Bijna weer in mijn oude 'shape', nog even doorzetten. Het voelt in ieder geval heerlijk!

Smakelijk! (2) Welkom herfst!

Ik heb weer een heerlijk recept gemaakt uit mijn Hoge Hakken kalender: appelplaattaart. Hij is superlekker! De smaak en geur van onder andere appel en kaneel passen ook perfect bij het herfstige weer buiten. Het was even wennen, maar ik zit inmiddels weer in de herfstmodus. Heerlijk die geur van bladeren en natte bosgrond, terwijl je met je laarzen door de bladeren banjert. Thuisgekomen met rode blosjes op je wangen van de kou neem je lekker een warm bad met een boek. De wind laat de bladeren van de bomen ritselen en terwijl de regen op de ramen tikt lig jij lekker warm in je bedje of zit je lekker op de bank. Kaarsen aan, fleecedeken erbij en een warme kop thee én natuurlijk een stukje appelplaattaart! Zo heeft ieder seizoen haar eigen charmes. Heb jij een favoriet seizoen?

Appelplaatkoek: superlekker!

Wat past mij bij?

Soms zit het mee, soms zit het tegen... enerzijds is het supervervelend dat ik nu werkloos ben, anderzijds biedt het ook weer perspectieven om een switch te maken en uit te zoeken wat je nou echt zelf wilt en wat bij je past. Ik kwam een site tegen in een tijdschrift, waarop een erg inspirerend e-book staat. Geen langdradige saaie stof, maar heel to-the-point, toegankelijk en met quotes. Quotes spreken mij altijd erg aan, je kan er zoveel informatie of inspiratie uithalen en ze zetten je aan het denken, soms net even op een andere manier dan anders. De site waar ik het over heb is van Marloes Halmans. Niet alleen voor als je geen werk hebt, maar ook erg inspirerend als je gewoon eens iets anders wilt of meer wilt weten over wie je bent, wat je wilt en wat je kunt. Hieronder de stukken die mij het meeste aanspraken. Welke stukken vindt jij het meest inspirerend/passend bij jouw huidige situatie?

1. Denk klein

"Het enige talent dat je moet hebben is het talent om je talenten te ontdekken."

Veel mensen maken zichzelf klein omdat ze te groot denken. Als je zo blijft denken maak je het jezelf lastig om jouw kwaliteiten te benoemen. De dingen waar jij van nature goed in bent, gaan je namelijk zo gemakkelijk af dat je al snel denkt dat het niet zo bijzonder is om dat te kunnen. Om echt werk te kunnen maken van jouw kwaliteiten, zul je ze ook moeten erkennen. Het erkennen van je kwaliteiten begint met het besef dat je uniek bent. Natuurlijk kunnen er meer mensen wat jij kunt. Maar niemand kan het precies zo doen als jij. De combinatie van jouw kwaliteiten, je persoonlijkheid, eigenaardigheden en je manier van doen is absoluut uniek. Wat gaat jou net zo gemakkelijk af als ademhalen?

2. Stop met jezelf te vergelijken met anderen

"Trying to be someone else is a waste of the person you are."

Het jezelf vergelijken met anderen staat je enorm in de weg om je eigen kwaliteiten en waarde te zien en te erkennen. Wat bewonderen anderen in jou?

3. Vind je eigen weg

"Als je je op een ander richt, vind je nooit je eigen weg."

Weet jij nog wat jij vroeger wilde worden? Doordat je teveel gericht bent op de verwachtingen van anderen, word je afgeleid van je eigen pad. Vind je eigen weg en vertrouw hierbij op jouw eigen, innerlijke kompas. Welke kant wil jij op?

4. Richt je energie op dat wat je wél wilt

"Our chief want is someone who will inspire us to be what we know we could be."

Iets willen -echt voelen dat je ernaar verlangt!- maakt een totaal andere energie vrij dan iets doen om daarmee te vermijden wat je niet wilt. Een diep en oprecht verlangen naar iets, maakt een onvoorstelbaar doorzettingsvermogen en daadkracht in je vrij. Als geld geen rol speelde en je wist dat het absoluut niet kon mislukken: Wat zou jij dan nu het allerliefste doen?

5. Haal je beren van de weg

"Obstacles are those frightful things you see when you take your eyes off your goal."

De meest belemmerende overtuigingen zijn namelijk niet eens heel realistisch. Formuleer een positieve ombuiging van je overtuigingen. Welke beren zet jij op de weg?

6. Stop met zoeken naar een 'baan'

"The soul never thinks without a picture."

Stop met zoeken binnen de kaders en verruim je blik! Je moet niet beginnen met denken in termen van functies en banen, maar in randvoorwaarden, taken en omgevingen. Hoe wil jij graag werken?

7. Durf in idealen te denken

"The greatest discovery of all time is that a person can change his future by merely changing his attitude."

Als je gelooft dat je jouw dromen serieus mag nemen en je geld kunt verdienen met werk dat je echt leuk vindt, zie je veel meer mogelijkheden. Als niemand er ooit van gedroomd had om te kunnen vliegen als een vogel, dan was het vliegtuig nooit uitgevonden. "If you can dream it, you can do it." aldus Walt Disney. Wat is jouw droom?

8. Doorloop de juiste stappen
"One may walk over the highest mountain, one step at a time."

Stappenplan voor het in kaart brengen van jouw eigenheid en werk vinden dat bij je past:
1. Ga op zoek naar je kwaliteiten.
2. Ontdek vanuit welke waarden je leeft en handelt.
3. Benoem je drijfveren, waar ga je voor in je leven en werk?
4. Onderzoek wat je diepste wensen, inspiratiebronnen en interesses zijn.
5. Breng het plaatje van je eigenheid helder in kaart door de bovenstaande vier elementen bij elkaar te voegen.
6. Bepaal op basis van je eigenheid wat jouw definitie van succes is (ambitie & persoonlijke missie).
7. Kijk naar je huidige werk en benoem wat er niet klopt.
8. Deel je idee met de buitenwereld! (elevator pitch)
9. Werk een actieplan uit.

"A journey of a thousand miles begins with one single step." aldus Lao-Tzu. Wanneer zet jij de eerste stap?

9. Vergroot je zelfkennis en zelfsturend vermogen
Overkomt jouw werk je of zit je aan het stuur? Om jouw ideale werk te vinden zul je je kwaliteiten en wensen moeten kennen en zelf de regie moeten nemen over je loopbaan. Pak jij het stuur of blijf je achterin zitten?

10. Laat zien wie je bent
"If you don't know who you are, how do you expect someone else to know?"

Organisaties of je klanten willen weten WIE JIJ BENT. Personal branding is alleen effectief als je authentiek bent. Laat jij jezelf zien?

11. Kom in actie
"The first step towards getting somewhere is to decide that you are not going to stay where you are."

"The best way to predict your future is to create it" aldus Stephen Covey. Durf de beste versie van jezelf te zijn en maak daar werk van!


Laat je weten wat jou inspireert, wat jou bezighoudt en waar jij op dit moment in je leven en carriëre staat?

Indian Summer

Heerlijk als het zo zonnig is. Ik las vandaag dat het natste seizoen in Nederland de zomer is. Haha, dat is best aannemelijk met die vele zonuren in de afgelopen dagen. En om het zomergevoel nog even vast te houden ook in huis nog wat zomerse beelden. Ik verander iedere maand (soms om de maand) de afbeeldingen in deze lijsten. Zo geven ze iedere keer de sfeer van die maand weer en geven ze me inspiratie. De afbeeldingen haal ik meestal uit het tijdschrift Flow. Heerlijk blad: creatief, inspirerend en veel leuke 'oh-dat-wil-ik-hebben/doen'-dingen.

Inspiratie in een lijstje

Op zoek in de natuur... (2)

WOW, ja hoor, knip ik net één takje van onze komkommerplant af, is het net degene waar een joekel (gek woord eigenlijk) van een komkommer aanhangt. Helaas is hij nog niet rijp. Toch wonderbaarlijk dat een bloemetje uit kan groeien tot een komkommer (en nee het is geen augurk, ook al lijkt het daar nu nog wel op). Aanschouw de wonderen der natuur.

Komkommer uit eigen tuin

Wijze woorden

"Het is niet de criticus die telt; niet degene die ons erop wijst waarom de sterke man struikelt, of wat de man van de daad beter had kunnen doen. De eer komt toe aan de man die daadwerkelijk in de arena staat, zijn gezicht besmeurd met stof, zweet en bloed; die zich kranig weert; die fouten maakt en keer op keer tekortschiet, omdat dat nu eenmaal onvermijdelijk is; die ondanks dat toch probeert iets te bereiken; die groot enthousiasme en grote toewijding kent; die zich helemaal geeft voor de goede zaak; die, als het meezit, uiteindelijk de triomf van een grootste verrichting proeft, en die, als het tegenzit en als hij faalt, in elk geval grote moed heeft getoond." Theodore Roosevelt

Knittens!

Ik was vergeten hoe leuk het is om zelf iets te maken. En dan bedoel ik niet eten of iets simpels, maar het echte handwerk, zoals we vroeger ook altijd handwerkles hadden op school. Tadaa, hieronder het resultaat! Wat vinden jullie ervan? Samen met mijn moeder heb ik een knitten gebreid, gevuld en in elkaar genaaid voor de Dierenbescherming. De knittens worden ingezameld door de plaatselijke Bibliotheek en 4 oktober komt de Dierenbescherming ze ophalen. De opbrengst van de knittens wordt gebruikt voor de opvang van kittens. Fijn dat wij ook onze bijdrage hebben kunnen leveren.

Help een kitten met een knitten

Duwtje in de rug

Ik wilde deze inspirerende passage uit een boek dat ik recentelijk las even met jullie delen:

Eckhart Tolle: 'In plaats van ons best te doen om systemen op te lappen, wordt het tijd die fase achter ons te laten en de sprong te wagen naar een nieuwe manier van zijn.' Tijd om te springen dus. Maar springen is eng. Waar kom je uit? Kun je wel vliegen, of stort je neer? De Franse dichter Guillaume Apollinaire verwoordde deze fase in de menselijke ontwikkeling mooi, toen  hij schreef: 'Kom naar de rand, zei hij. Zij zeiden: wij zijn bang. Kom naar de rand, zei hij. Ze kwamen. Hij duwde ze en ze vlogen.'

Vlieg je mee?

Fuck it! Zo belangrijk is het niet

Afgelopen weekend ben ik met een vriendin naar het Happinez Festival geweest. Het zag er allemaal weer supermooi uit, vol kleur en bloemen, de lezingen waren indrukwekkend en vol herkenning en ook de sfeer was weer relaxt en inspirerend. Wie ook enorm inspirerend was, was davidji. Hij hield een lezing over meditatie. Zijn verhaal was vol hartstocht en humor. Hij vertelde over de mythes en vooroordelen over meditatie en maakte het toegankelijk en makkelijk. Iedereen kan mediteren. Hij heeft zelfs een "16 seconds to bliss". Zeg nou zelf, 16 seconden is toch wel vol te houden? Ik moet zeggen dat ik regelmatig mediteer, maar moeite heb om lang stil te zitten en me niet continu af te laten leiden door mijn gedachten. Maar... zoals David ons vertelde, als iemand beweert dat hij/zij geen gedachten heeft dan moet je die persoon reanimeren, want dan is hij/zij zojuist overleden. Hahaha, een mens heeft tot 80.000 gedachten per dag, dus niet denken is... ondenkbaar ja. Mediteren is niet niet denken, maar de stilte op zoeken tussen de gedachten. Hij heeft er ook een boek over geschreven, waarin hij je dus op weg helpt.

Net als vooroordelen over meditatie hebben ook veel mensen een bepaald beeld bij het woord spiritualiteit. Soms heb ik ook wel moeite om dat woord te gebruiken, omdat ik dan denk dat mensen het (of bedoel ik gewoon mij) vaag en zweverig vinden. Ik ben echter wel van mening dat je pas over iets kunt oordelen, wanneer je het zelf hebt meegemaakt of ervaren. En dan nog... is jouw mening misschien jouw waarheid, maar dat hoeft zeker niet de waarheid van een ander te zijn. Iedereen heeft zijn eigen invulling bij spiritualiteit. Wat ik een hele mooie omschrijving vond was die van David: spiritualiteit is een reis van de persoon die je nu bent naar de onvoorwaardelijke goddelijke versie van jezelf. Door onder andere te mediteren, yoga te beoefenen, compassie te tonen, of hetgeen voor jou werkt, werk je toe naar zeg maar de beste versie van jezelf die je kunt zijn. Mooi gegeven toch?! Alle beetjes helpen!

Wie ook inspirerend en grappig was, was John Parkin van het boek Fuck it. Toevallig had ik net het boek gelezen toen ik erachter kwam dat we ook naar een lezing van hem konden gaan op het Happinez Festival. Dat sprak me wel aan. Hij heeft ook een hele 'down-to-earth' benadering van het hele spirituele gebeuren en probeert net als davidji alles heel toegankelijk en makkelijk te maken. Want eigenlijk is het allemaal ook heel simpel, alleen wij mensen kunnen dingen soms veel groter en moeilijker maken dan het is. Herkenbaar? Voor mij zeker wel. Soms kan ik wel tig scenario's in mijn hoofd bedenken, terwijl er vaak niet ééntje waarheid wordt. En dan heb je je dus weer druk gemaakt om niks. Tegenwoordig herken ik het snel en probeer er dan een andere wending aan te geven, maar het zit toch in mijn aard (en dat van de mensheid? of alleen vrouwen?) om dat te doen. Daarnaast is het vrij uitdagend om iets af te leren (of te minderen) wat je al je hele leven onbewust hebt gedaan. Maar ja...  nu ik inmiddels van bewust onbekwaam naar bewust bekwaam aan het gaan ben is het nog maar één stap naar onbewust bekwaam. Wie weet kom ik daar nog weleens? En zoniet, tja, dan zeg ik "Fuck it! Zo belangrijk is het niet" en ben ik toch weer een stukje dichter bij mijn onvoorwaardelijke goddelijke zelf...

Oja, allemaal nog even een kraanvogel orgami-en (hoe schrijf ik dat?), want bij 1.000 gevouwen kraanvogels gaan onze wensen in vervulling!

 

Op zoek in de natuur...

Vroeger hadden we thuis een spel: 'Op zoek in de natuur'. Ken je dat? Dat vond ik echt geweldig om te spelen. Helaas was het een gezelschapsspel. Daar is niets mis mee, want daar ben ik dol op, maar ik moest altijd iemand overhalen om mee te doen. In het spel moet je allerlei vragen beantwoorden over de natuur, met allerlei weetjes, plaatjes, een vlinderpuzzel enzovoorts. Echt iets voor mij: dingen leren, gezellig samen en de natuur.

Gezelschapsspel 'Op zoek in de natuur'

Ik dacht altijd dat ik een stadsmeisje was, maar nu we weer in een dorp wonen, vind ik het ook heerlijk om zo dicht bij de natuur te zijn. En we hebben een tuin, in plaats van een winderig koud balkonnetje. Ik wil graag de 'wonderen der natuur' met jullie delen. Zo zag ik laatst onderstaande vlinder. Supermooi en nee niet in de dierentuin, maar in onze eigen tuin. Tip van de week: vlinderstruik! Klinkt logisch, maar werkt echt super als je wilt genieten van het meest uiteenlopend moois in vlinderland.

'Exotische' vlinder in onze eigen tuin

Smakelijk!

Ik heb het afgelopen jaar een weekkalender gekocht van 'Hoge hakken in de keuken'. Kennen jullie die? Ze hebben ook kookboeken met heerlijke recepten, maar alleen om de titel zou je de boeken of kalender al kopen. Het leuke is dat je aan het einde van het jaar de kalender eraf kan scheuren en een kookboek overhoudt. Kijk daar houd ik van, lekker praktisch en multifunctioneel. Maar goed, to the point! Iedere week staat er dus een recept en dat maak ik dan. Aanrader, want dan maak je nog eens wat dingen die je normaal niet zo snel zult maken én de meeste recepten zijn ook nog eens heel lekker. Zo heb ik dus afgelopen weekend citroenijs gemaakt. Ik ben gek op zurige ijssmaken en al helemaal op deze, want deze herinnert mij aan onze vakanties in Frankrijk van vroeger. Daar verkopen ze deze ijsjes dus gewoon in de supermarkt (ook in een sinaasappelvariant voor de liefhebbers)! Maar niks evenaart natuurlijk de homemade versie. Aanrader dus! Alleen... even serieus, kennen jullie iemand die een ijsmachine heeft? Nee? Dacht ik al, ik dus ook niet. Gelukkig kun je het ook zonder ijsmachine maken, maar dat is dus wel wat meer werk, maar het zeker waard!

Homemade citroenijs

Frame it!

Ik ben dol op het maken van collages! Een tijdje terug heb ik mijn verjaardag gevierd met wat vriendinnen. Onder het genot van een hapje en een drankje hebben wij collages gemaakt met als thema: Utopia bestaat! Wat als alles zou kunnen en mogen en je geen beperkingen had? Alles wat ons inspireerde met dit idee in ons achterhoofd hebben we uitgeknipt en opgeplakt. Zie hier het resultaat. Zonder vast plan krijg je toch de mooiste creaties en als je er daarna dan naar kijkt en erover praat blijken het niet zomaar plaatjes te zijn. Er zit een verhaal achter, je herkent dingen.


Acht collages met als thema 'Utopia bestaat!'

Ergens verwacht je het wel, maar toch verrassend om te zien dat iedereen een totaal andere collage heeft gemaakt. Wat ik ook leuk vond om te zien, was dat ik een totaal andere collage had gemaakt dan een tijdje geleden. Ongeveer een jaar geleden heb ik namelijk ook een collage moeten maken voor mijn toenmalige coach. Ik zat toen in een moeilijke periode en had veel vragen. Dat zag je ook terug in de afbeeldingen en teksten die ik had gebruikt. Nu voel ik me een stuk sterker, krachtiger dan toen en het viel mij op dat de afbeeldingen in mijn collage dat gevoel ook zeker bij mij oproepen. Wat vind jij?

Mijn eigen collage

Wat me ook leuk lijkt om een keer met vriendinnen collages te maken 'over' elkaar. Dus alles wat jij bij de ander vindt passen. Ik denk dat het wel leuk is om te zien hoe het beeld van iemand anders is van jou. Zou dat overeen komen met wat je zelf denkt/vindt? Ben al weer bezig met het verzamelen van tijdschriften, dus wie weet volgt er snel een volgende collage met weer een nieuw thema! Hebben jullie nog ideeën?

Ongecompliceerd op hakken

Zo... ik was even aan vakantie toe en dat hebben jullie helaas ook kunnen merken aan mijn blog. Niet weggeweest, maar wel even lekker genoten van het zonnige weer (jeeej, het was zomer in Nederland!) en mezelf even tijdelijk vrij gegeven van verplichtingen.

Nu ik weer terug in de verplichtingen modus 'moet' merk ik toch wel dat ik behoefte heb aan simpel, oppervlakkig en even gewoon saaiheid. Dat klinkt misschien een beetje raar, of hebben jullie dat ook weleens? Dat je gewoon even klaar bent met je zorgen maken over vanalles en de gedachte dat er vanalles van je verwacht wordt die maar door je hoofd maalt, waarvan je weet dat het eigenlijk onnodig is, maar waar je je dan om één of andere reden toch druk over kan maken. Tja, daar zullen we wel vrouw voor zijn.

Simpel, saai en oppervlakkig dus. Heerlijk om gewoon een 'slechte' serie op tv te kijken (en wie bepaalt eigenlijk dat het slecht is, als ik ervan geniet en erbij kan ontspannen dan is het gewoon een hele goede serie toch?! (voor mij althans)) in plaats van het nieuws of een 'zware' documentaire. Of lekker een modeblad lezen in plaats van een dik boek. En gewoon lekker met je vriendinnen kletsen over kleding en schoenen in plaats van over jullie perikelen op het werk of thuis. Heerlijk! Op dit moment heb ik daar gewoon behoefte aan, ik heb 2,5 jaar (en eigenlijk nog wel langer als ik er over nadenk) alleen maar zorgen gehad en obstakels... tijd voor ongecompliceerdheid! Het ouderwetse, maar nog altijd van toepassing zijnde: rust, reinheid en regelmaat.

Om dan maar meteen met de deur in huis te vallen: schoenen. Jullie zullen me vast voor gek verklaren, maar ik droom over schoenen. Om precies te zijn: hoge hakken. Hoe hoger, hoe beter! Ik heb altijd een schoenentic gehad en kocht er altijd veel te veel (de mening van mijn vriend, want ik vond natuurlijk dat ik er nooit genoeg had). Ik vond het altijd heerlijk om op hoge hakken te lopen; laarzen, pumps, enkellaarsjes, noem maar op... maar ja, 2,5 jaar geleden werd ik veroordeeld tot platte schoenen. Wat nog best lastig was, want ik had maar 1 paar: sneakers. Nog twee paar platte laarzen en een extra paar sneakers en ik kon weer vooruit. Dat is prima voor even, maar het voelt gewoon raar als je niet gewoon je schoenen uit je kast meer aan kan en ik had ook nog krampen ook, omdat ik niet gewend was om op platte schoenen te lopen. Op één of andere manier voelt het ook gewoon vrouwelijker met hakken. Dus daar kwamen de dromen...

En dan nu het heuglijke nieuws: ik kan weer hakken aan!!!!! Misschien verklaar je me voor gek (dat ben ik ook wel een beetje), maar het is echt een mijlpaal voor mij. Weer een overwinning en ook nog eentje waarbij ik er modieus uit kan zien, wat wil je nog meer?! Tja, hogere hakken kunnen dragen... Ik heb niet zoveel lagere hakken en het verschil tussen de lagere (5-8cm) en hogere (11-12cm) is nog best een overbrugging. En ik moet eerlijk bekennen dat ik ze ook maar even aankan, niet hele dagen zoals ik vroeger met gemak deed. Dusss... het wordt nu wel heel oppervlakkig he, maar daar was ik ook op uit. Dus geniet ervan als je wilt en pak anders gewoon een goed boek!

Fingers crossed! Ik kan ze bijna weer aan...

Mijn keerpunt...

"Wat de rups het einde noemt… noemt de rest van de wereld een vlinder"
[Lao-Tse, Chinees filosoof]

Het leven kan soms heel anders lopen dan je op voorhand dacht. Juist de duistere, mistige en koude momenten doen je inzien hoeveel warmte en liefde voor je kunnen betekenen. En op het moment dat ik dacht deze niet te zullen vinden ontdekte ik het licht en het geluk dat al die tijd gewoon in mijzelf lag.

Na een aantal jaren van doorgaan, geen grenzen stellen en veel lichamelijke klachten wist ik niet meer wat ik wilde en wie ik was, maar dit in ieder geval niet. In een helder moment besloot ik naar mijn gevoel te luisteren en voor mezelf te kiezen. Het was doodeng, maar voelde toch goed. Ik kreeg de kans op een loopbaantraject en pakte deze aan. Mijn altijd overheersende ratio-aanpak had me immers niet dichter bij mezelf en mijn geluk gebracht. Tijd voor verandering!

Alsof het universum tegen me zei: “Ah, je wilt jezelf opnieuw leren kennen? Oke, dan zullen we dat een grondig aanpakken.” Een paar weken later werd ik met een liesbreuk met beknelde zenuw opgenomen in het ziekenhuis. Wat een dagbehandeling en twee weken herstel zouden zijn, werd een lange en pijnlijke weg…

Na maandenlang bij ieder ziekenhuisbezoek mijn hoop vertrapt te zien, was ik mentaal behoorlijk gesloopt. Fysiek was ik aan bed gekluisterd en mijn gedachten hadden moeite om er nog enige positieve wending aan te geven. Mijn hoop vestigend op de uitslag van het laatste onderzoek van de neuroloog zag ik mijzelf hangen boven een immens ravijn, mij vastklampend aan een hand. Op het moment dat de neuroloog mij vertelde dat ze niets konden doen en ik er maar mee moest leren leven voelde ik hoe de hand mij losliet en ik de diepe duisternis in viel. Ik was net dertig geworden en dit was het?

Vechten, doorzetten, overleven, ik mocht niet opgeven! Het keerpunt kwam op het moment dat iemand tegen mij zei: “Barbara, gun jezelf wat rust, stop met vechten, laat los. Loslaten is geen opgeven.”  Het voelde alsof ik weer mocht ademen. Vlak daarna was ik voor een second opinion bij een andere neuroloog. Mijn hoop was niet groot en ik verwachtte dan ook geen aangereikte oplossing meer. Maar juist hij hielp mij vooruit, door uren vragen te stellen en te luisteren. Hij gaf mij aandacht en hoop. Waar ik voor de rest de zoveelste patient was geweest, voelde ik me hier Barbara.

De ene na de andere hand verscheen. Zo bracht de osteopaat mijn lichaam terug in balans en nam veel pijn weg. En mijn haptonoom leerde mij terug te keren naar mijn kern. De eerste keren snapte ik er niets van. Het voelde zo bekend en vertrouwd, maar mijn ratio kon het niet plaatsen of verklaren. Nu weet ik dat ik de oplossingen, waar ik zo hard naar op zoek was, niet buiten mezelf moest zoeken, maar in mijzelf. Daarom voelde het zo goed, ik ervaarde weer hoe het is om mijn eigen authentieke zelf te zijn. Te luisteren naar mijzelf en mijn lichaam. Niet bedenken wat anderen van mij verwachten of willen, maar doen wat ik wil, wat goed voelt, wat bij mij past. Ondanks de situatie voelde ik me nog nooit zo goed.

Inmiddels ben ik bijna twee jaar bezig met mijn herstel. Het blijft moeilijk, maar de dips zijn steeds minder lang en minder diep. Deze periode bracht me tot nu toe al zoveel persoonlijke, spirituele groei en inzichten met dank aan de vele mensen die op mijn pad kwamen, toen ik ze eindelijk toeliet. Van de inspirerende en herkenbare woorden van Tara Stiles en Susan Smit op het Happinez Festival tot de spiegel die mijn loopbaancoach mij voorhield. En van mijn yogalerares, die mij met haar enthousiasme, liefde en positiviteit helpt en inspireert tot mijn lieve vriend, die geen moment aan mij en mijn herstel heeft getwijfeld.

De rups ziet opeens licht in de duisternis verschijnen en wringt zich een weg naar buiten. Daar ontdekt zij haar sterke vleugels en droogt ze aan de zon. En dan… een sprong in het diepe, haar vleugels spreidend en haar prachtige kleuren tonend. Fladderend door de wereld, opgetild door de wind, er op vertrouwend dat deze haar brengt waar zij moet zijn.

Wie weet wat de toekomst nog meer brengt. Geef nooit op! Er brandt altijd ergens licht, hoe donker het ook lijkt. Laat het los, ontdek jouw eigen kleuren en vertrouw op het universum.

Hoe ben je jezelf?

Weet iemand hoe je jezelf kunt zijn? Of weet alleen jijzelf dat? En als je het gevoel hebt dat je jezelf kwijt bent, hoe vind je jezelf dan weer terug?

Rare vragen die je jezelf kan stellen, maar ook tegelijkertijd heel interessant. En ik kan je in ieder geval vertellen dat na een achtbaan van gebeurtenissen ik zeker het gevoel heb dat ik mezelf heb gevonden. Ken ik mezelf nu volledig? Nee... maar ik denk ook niet dat iemand zichzelf volledig kent. De wereld is immers veranderlijk net als de mens, de dieren en alles wat deel uitmaakt van deze wereld. Dus je weet nooit zeker wat er gaat gebeuren en dus ben ik er van overtuigd dat er altijd dingen gebeuren die je nog niet (her)kent en dus kan je jezelf nog weleens verrassen!

Zou ik mezelf dan volledig willen kennen? Ik vind het fijn om dicht bij mezelf te staan, te voelen wat bij me past, te doen wat ik leuk vind. Maar ik vind het ook leuk als ik mezelf verras. En dat heb ik de afgelopen tijd zeker gedaan. Dat gaf me een trots en blij gevoel. En dat had ik toch zeker niet willen missen?!

Ik ben op zoek geweest naar mezelf en op sommige vlakken nog steeds. Ik heb mezelf gevonden, althans mijn kern en probeer mijzelf te zijn in alles wat ik zeg en doe. En voor de rest probeer ik los te laten en mee te gaan met waar deze reis mij brengt. Deze blog neemt jou mee terug in mijn zoektocht en neemt je mee vooruit naar wat komen gaat, maar vooral laat het zien waar ik mij hier en nu bevind.